Οικονομικά μειονεκτήματα
Εκτός από τη ζημιά που προκαλεί η γραμμική οικονομία στην παροχή υπηρεσιών οικοσυστήματος, αυτό το οικονομικό μοντέλο θέτει σε κίνδυνο και την προμήθεια υλικών. Αυτή η αβεβαιότητα προκαλείται από τις διακυμάνσεις των τιμών των πρώτων υλών, τα σπάνια υλικά, τη γεωπολιτική εξάρτηση από διαφορετικά υλικά και την αυξανόμενη ζήτηση. Αυτά τα προβλήματα επιλύονται σε μια κυκλική οικονομία. Οι κίνδυνοι είναι:
Από το 2006, το επίπεδο και οι διακυμάνσεις των τιμών των πρώτων υλών έχουν αυξηθεί σημαντικά . Αυτό όχι μόνο δημιουργεί προβλήματα στους εκσκαφείς και τους αγοραστές πρώτων υλών, αλλά δημιουργεί και μεγαλύτερους κινδύνους στην αγορά. Αυτό, με τη σειρά του, αποθαρρύνει τις επενδύσεις στην εξόρυξη και την επεξεργασία υλικών, γεγονός που μπορεί να εξασφαλίσει ότι οι τιμές των πρώτων υλών θα συνεχίσουν να αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, αυτές οι διακυμάνσεις τιμών εμποδίζουν τις εταιρείες να κάνουν προβλέψεις τιμών, γεγονός που τους δίνει μια πιο αδύναμη ανταγωνιστική θέση από τις εταιρείες που εξαρτώνται λιγότερο από υλικά (Circle Economy, 2018a).
Ένα άλλο μειονέκτημα του τρέχοντος γραμμικού οικονομικού συστήματος είναι ότι πολλά παράγονται με σπάνια υλικά. Ορισμένες βιομηχανίες χρησιμοποιούν εντατικά κρίσιμα υλικά για τις διαδικασίες παραγωγής τους, όπως το ίνδιο και το χρώμιο. Αυτά τα υλικά είναι διαθέσιμα μόνο σε πολύ περιορισμένο βαθμό. Ειδικότερα, η βιομηχανία μετάλλων, η βιομηχανία ηλεκτρονικών υπολογιστών και ηλεκτρονικών, η βιομηχανία ηλεκτρικού εξοπλισμού και η αυτοκινητοβιομηχανία και η βιομηχανία οχημάτων κάνουν χρήση αυτών των πρώτων υλών. Στην Ολλανδία, αυτοί οι τομείς αποτελούν σημαντικό ποσοστό της οικονομίας (CBS, 2019).
Ως αποτέλεσμα της αύξησης του εμπορίου, η γεωπολιτική διασύνδεση των προϊόντων γίνεται όλο και πιο ισχυρή. Για παράδειγμα: χώρες με λειψυδρία αλλά με πλεόνασμα πετρελαίου εμπορεύονται λάδι για να αγοράσουν σιτηρά. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι πρώτες ύλες συνδέονται, όπως λέγαμε, μεταξύ τους. Επιπλέον, η διαδικασία παραγωγής πολλών αγαθών εξαρτάται από το νερό και τα καύσιμα. Ως αποτέλεσμα αυτής της αλληλεξάρτησης, η σπανιότητα μιας πρώτης ύλης θα έχει ευρεία επίδραση στις τιμές και τη διαθεσιμότητα πολλών περισσότερων αγαθών ( Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2020 ).
Εκτός από την περιορισμένη ούτως ή άλλως διαθέσιμη προσφορά πρώτων υλών, προβλέπεται και σημαντική αύξηση της ζήτησης για υλικά. Ως αποτέλεσμα της αύξησης του πληθυσμού και της ευημερίας, ο αριθμός των καταναλωτών της μεσαίας τάξης (με μεγαλύτερη ζήτηση για κατανάλωση υλικών) θα αυξηθεί κατά τρία δισεκατομμύρια έως το 2030. Επιπλέον, η διάρκεια ζωής των προϊόντων έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Αυτή είναι μια από τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από την αυξανόμενη κατανάλωση υλικών στον δυτικό κόσμο. Η διάρκεια ζωής του προϊόντος εξακολουθεί να μειώνεται, επειδή υπάρχει μια διαδικασία θετικής ανατροφοδότησης: οι καταναλωτές θέλουν νέα προϊόντα πιο γρήγορα και ως εκ τούτου χρησιμοποιούν τα «παλιά» προϊόντα τους πιο σύντομα. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι απαιτείται λιγότερη ποιότητα στον κύκλο ζωής ενός προϊόντος, κάτι που με τη σειρά του οδηγεί στο να θέλουν οι καταναλωτές νέα προϊόντα ακόμα πιο γρήγορα (Circle Economy, 2018a).