Παρακάτω μπορείτε να βρείτε μερικά παραδείγματα ιδεών, μοντέλων και οραμάτων σχετικά με τη βιωσιμότητα και την κυκλικότητα που αναπτύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Η ιδέα πίσω από το σχεδιασμό αποκατάστασης, που αναπτύχθηκε από τον Αμερικανό καθηγητή John T. Lyle τη δεκαετία του 1970, είναι ότι οι διαδικασίες σε όλα τα συστήματα μπορούν να επαναχρησιμοποιήσουν τη δική τους ενέργεια και υλικά. Η ζήτηση από την κοινωνία καλύπτεται επίσης εντός των ορίων της φύσης.
Ο Walter Stahel ανέπτυξε το όραμα μιας οικονομίας κλειστού κύκλου, συμπεριλαμβανομένων των αρχών της παράτασης ζωής, της επισκευής προϊόντων και της πρόληψης των απορριμμάτων. Η πώληση υπηρεσιών αντί για προϊόντα είναι ένα σημαντικό μέρος της σκέψης του: όλοι πληρώνουν για την απόδοση ενός προϊόντος. Αυτό οδηγεί στην έννοια της οικονομίας απόδοσης.
Στο μοντέλο cradle-to-cradle, που αναπτύχθηκε από τον Michael Braungart , τα υλικά σε βιομηχανικές και εμπορικές διεργασίες θεωρούνται ως πρώτες ύλες για τεχνολογική και βιολογική επαναχρησιμοποίηση. Ο σχεδιασμός είναι κυριολεκτικά από λίκνο σε λίκνο – στη διαδικασία σχεδιασμού λαμβάνεται υπόψη ολόκληρος ο κύκλος ζωής του προϊόντος και οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται. Οι τεχνικές πρώτες ύλες δεν περιέχουν συστατικά που είναι επιβλαβή για το περιβάλλον. Οι βιολογικές πρώτες ύλες είναι πλήρως βιοδιασπώμενες.
Η βιομηχανική οικολογία είναι η επιστήμη των ροών υλικών και ενέργειας, όπου τα απόβλητα εντός των βιομηχανικών κύκλων χρησιμεύουν ως πρώτη ύλη για μια μεταγενέστερη διαδικασία.
Οι διαδικασίες παραγωγής είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να μοιάζουν με οικολογικές διαδικασίες.
Το Biomimicry είναι μια προσέγγιση, που αναπτύχθηκε από την Janine Benyus , στην οποία η έμπνευση προέρχεται από τη φύση.
Το Biomimicry μιμείται σχέδια από τη φύση και τα εφαρμόζει σε λύσεις στην ανθρώπινη κοινωνία.
Η Πράσινη Οικονομία, που ορίζεται από την Περιβαλλοντική Πλατφόρμα των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), είναι μια οικονομία που οδηγεί σε αυξημένη ευημερία και αυξημένη κοινωνική ισότητα, ενώ ταυτόχρονα μειώνει σημαντικά τους περιβαλλοντικούς κινδύνους και την οικολογική σπανιότητα.
Η Γαλάζια Οικονομία, που αναπτύχθηκε από τον Günter Pauli, είναι μια οικονομική φιλοσοφία που αντλεί τις γνώσεις της από τον τρόπο με τον οποίο τα φυσικά συστήματα σχηματίζονται, παράγουν και καταναλώνουν.
Αυτή η γνώση εφαρμόζεται στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και μετατρέπεται σε λύσεις για τοπικά περιβάλλοντα με συγκεκριμένες φυσικές και οικολογικές ιδιότητες.
Μια οικονομία που βασίζεται στη βιομάζα είναι μια οικονομία που δεν βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα, αλλά μια οικονομία που λειτουργεί με τη βιομάζα ως πρώτη ύλη.
Σε μια οικονομία που βασίζεται στη βιομάζα, πρόκειται για τη χρήση βιομάζας για μη εδώδιμες εφαρμογές.
Η οικονομία ντόνατ, που αναπτύχθηκε από την οικονομολόγο της Οξφόρδης Kate Raworth, είναι ένα μοντέλο για τη μέτρηση της ευημερίας της γης, με βάση τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης και τα πλανητικά όρια.
Πολλά από τα πλανητικά όρια σχετίζονται άμεσα με «ξεκλείδωτους» κύκλους, όπως αυτοί των αερίων του θερμοκηπίου, των τοξικών ουσιών, του ευτροφισμού, του γλυκού νερού, των αερολυμάτων και των ριζών οξυγόνου.